భారత్‌కు గుదిబండలుగా తయారైన ప్రభుత్వ రంగ సంస్థలను వెంటనే వదిలించుకోకపోతే ప్రజల సంక్షేమానికి అవసరమైన నిధులను సమకూర్చుకోలేం. ప్రజల కోసమే నా జీవితం అంకితం అంటూ మోడీ భజన. అందుకే ఎంత మంది ఎన్ని విధాలుగా విమర్శించినా మోడీ లక్ష్యపెట్టకుండా ప్రభుత్వ రంగ సంస్థలను అమ్మేతీరాలని అభిప్రాయం ఇది వాస్తవం. నీతి ఆయోగ్ సమావేశంలో ఇటీవల ఆయన ఇదే కుండ బద్దలుగొట్టారు.
మోడీకన్నా ఈ దేశానికి ఏది మేలు చేస్తుందో, ఏది హాని చేస్తుందో తెలిసిన మొనగాడు లేడు అని బాగా బలంగా నమ్ముతూ, అదే విషయాన్ని పౌర సమాజం నమ్మి తీరాలని వాదించేవారూ విపరీతంగా ప్రచారం చేస్తున్నవారూ ఉన్నారు. వారు చెప్పిన దానిని అంగీకరించని వారంతా దేశద్రోహులని మోడీ ప్రభుత్వం ముద్ర వేస్తుంది. గుదిబండలు అంటే మనం మోయలేని భారం అని అర్ధం. ఇప్పుడు మొదటి ప్రశ్న -మోడీ అమ్మదలచుకున్న ప్రభుత్వ రంగ సంస్థలలో గుదిబండలు ఏవి.
కేవలం రూ. 5 కోట్ల పెట్టుబడితో స్థాపించిన ఎల్ఐసి నేడు ప్రతి ఏటా వేల కోట్లు ప్రభుత్వానికి డివిడెండ్‌గా అందిస్తోంది. మోడీకి ఈ డివిడెండ్ అందుకోవడం మోయలేని భారంగా అనిపిస్తోందా. ఆనాటి రూ.5 కోట్ల పెట్టుబడి కాస్తా నేడు దాదాపు రూ.40 లక్షల కోట్ల ఆస్తిగా పెరిగింది. ఈ పెరుగుదల మోడీ కి దుర్భరంగా ఉందని అందువలన ఎల్‌ఐసిలోని వాటాలను మోడీ అమ్మదలుచుకున్నారు.
ప్రతి ఏడూ కేంద్ర బడ్జెట్ ప్రవేశపెట్టినప్పుడు అందులో ప్రభుత్వ రంగ సంస్థల ద్వారా వస్తున్న ఆదాయాన్ని చూపెడతారు. దానిని ఆదాయం అంటామా లేక మోయలేని భారం అనుకుంటామా. ఈ ఆదాయం కాకుండా ఆ సంస్థలు వివిధ రూపాల్లో పన్నులు కూడా కడతాయి. ఆ పన్నుల ఆదాయాన్ని మోయలేని భారం అంటామా లేక ప్రయోజనం అంటామా.
విశాఖ ఉక్కును ఏకంగా అమ్మేస్తామని పట్టుబట్టి ఇంటర్ మినిస్టీరియల్ గ్రూపును కూడా ఏర్పాటు చేశారు. ఆ విశాఖ ఉక్కు కోసం కేంద్రం పెట్టిన పెట్టుబడి రూ.5000 కోట్లు. దానిమీద ఇంతవరకూ కేంద్రానికి వచ్చిన రాబడి డివిడెండ్ రూపంలో గాని, పన్నుల రూపంలో గాని చూసుకుంటే అది రూ.46,753 కోట్లు. పెట్టిన పెట్టుబడి కన్నా ఇన్ని రెట్లు అదనంగా ఆదాయం తెచ్చిపెట్టిన విశాఖ ఉక్కు గుదిబండ ఎలా అయింది.
విశాఖ ఉక్కుకి ఉన్న భూముల విలువ నేటి మార్కెట్ ప్రకారం లక్ష కోట్లకు పైమాటే. దానికి తోడు అక్కడ నెలకొల్పిన కర్మాగారం, టౌన్‌షిప్, హాస్పిటల్ వగైరా అన్నీ కలిపితే వాటి మార్కెట్ విలువ మరో లక్ష కోట్లు కనీసం ఉంటుంది. దీనిని ఎంత విలువకి అమ్మజూపుతున్నారు? కేవలం రూ.4889 కోట్లకి. నిజానికి అంత కూడా అవసరం లేదు. రూ.2,500 కోట్లు చెల్లించి 51 శాతం వాటాలను కొంటే చాలు. లక్షల కోట్ల విలువ చేసే ప్లాంటును చేజిక్కించుకోవచ్చు.
ప్రజాధనంతో నిర్మించిన, లక్షల కోట్ల విలువ చేస్తున్న ఉక్కు ఫ్యాక్టరీని ఇంత తక్కువకే అమ్మితే దానిని ప్రజా సంక్షేమం అంటారా, లేక కార్పొరేట్‌ల నిలువు దోపిడీ అంటారా. ప్రభుత్వానికే గుదిబండగా తయారైన ప్రభుత్వ రంగ పరిశ్రమను ఏ ప్రైవేటు వాడైనా ఎందుకు కొంటాడు?
ప్రైవేటువాడు కొని అదనపు కార్మికులను తొలగించి, ఉన్న కార్మికుల జీతాలను తగ్గించి పరిశ్రమను మరింత లాభసాటిగా చేస్తాడు అని కొందరు కార్పొరేట్ భజనగాళ్ళు చెప్తున్నారు. ఇలా కార్మికుల జీతాలను తగ్గించడం సరైన చర్య అని అనుకోవాలా. ఉన్న ఉద్యోగాలను తగ్గించడం, ఉన్న జీతాలను తగ్గించడం, పని గంటలు పెంచడం, చట్టాలన్ని సమూలంగా మార్చి నాలుగు లేబర్ కోడ్‌లుగా తయారు చేయడం సంక్షే మం అవుతుందా.
ప్రైవేటు సంస్థల్లో జీతాలు తక్కువ గనుక ఎక్కువ మందికి ఉద్యోగాలు వస్తాయని కార్పొరేట్ భజనపరులు అంటారు. ఇప్పటివరకూ ప్రభుత్వం అమ్మేసిన సంస్థలలో ఆ విధంగా ఎక్కడైనా అదనంగా ఉద్యోగాలు పెరిగాయా, ఎన్ని పెరిగాయి. లాభాల బాటలో నడుస్తూ ఉండిన హిందూస్తాన్ జింక్‌ను (విశాఖ) వేదాంత కంపెనీ కొనుక్కుంది. అందులో వర్కర్లను తొలగించారు. ఆ కంపెనీని మూసివేశారు. ఇదేనా మోడీ మార్పు సంక్షేమం.
ఇదంతా కాంగ్రెస్ హయాంలో జరిగింది గనక మాకేమీ సంబంధం లేదని అంటారు. మరి కాంగ్రెస్ హయాంలో జరిగిన అన్యాయాలను, తప్పులను సరిదిద్దుతామని అంటేనే కదా పౌర సమాజాం మోడీని గెలిపించింది. ఇప్పుడు మోడీ ప్రభు త్వం ఆ హిందూస్తాన్ జింక్ కంపెనీని తిరిగి తెరిపించి కాంగ్రెస్ చేసిన దుర్మార్గాన్ని సరిదిద్దగలదా. కార్మికులను తిరిగి పనుల్లో పెట్టగలదా. ప్రభుత్వ రంగ బ్యాంకులకు లక్షల కోట్ల మేరకు ప్రైవేటు కంపెనీలు బకాయిలు పడ్డాయి. అంటే ఆ ప్రైవేటు కంపెనీలన్నీ గుదిబండలు అయ్యా యి. మరి ఆ గుదిబండలను వదిలించుకోవాలి కదా. ఆ కంపెనీలను స్థాపించిన పెద్ద మనుషులకు మళ్ళీ కొత్త కంపెనీలు పెట్టడానికి అనుమతులను నిరాకరించాలి కదా. ఎక్కడైనా మోడీ ప్రభుత్వం ఆ పని చేసిందా మరి.
ప్రైవేట్ సంస్థల వారి బకాయిలను లక్షల కోట్ల మేరకు మాఫీ చేయడం వలన నష్టపోతున్నది అప్పులిచ్చిన బ్యాంకులు. అందులో డబ్బు దాచుకున్నది సామాన్య ప్రజలు. ఇలా ప్రజా ధనాన్ని కార్పొరేట్లకు కట్టబెట్టడాన్ని మోడీ ప్రజా సంక్షేమం అంటారా. సామాన్యులెవరైనా బ్యాంకులకు బకాయిపడితే వారి ఆస్తులను జప్తు చేస్తారు. మరి కార్పొరేట్లు బకాయి పడితే జప్తు ఎందుకు చేయరు. జప్తు చేయమని మోడీ ప్రభుత్వం ఎన్నడైనా ఆదేశించిన దాఖలా లేదు. జప్తు చేయకపోగా ఆ కార్పొరేట్లకు లక్షల కోట్లు మాఫీ చేస్తున్నప్పుడు ఈ సామాన్యులకు కూడా ఎందుకు మాఫీ చేయరు అనేది ప్రశ్న.
కార్పొరేట్ పన్నును మోడీ 2019లో 30 శాతం నుంచి 22 శాతానికి తగ్గించారు. దాని వలన ప్రభుత్వానికి రావలసిన పన్ను ఆదాయంలో ఏడాదికి రూ. 1,50,000 కోట్లు తగ్గింది. కార్పొరేట్లకు అంత రాయితీ ఇవ్వగలిగినప్పుడు విశాఖ ఉక్కు మొత్తం పన్ను కట్టనవసరం లేకుండా మోడీ ప్రభుత్వం మాఫీ చేయవచ్చు కదా. అలా కాకపోతే, కార్పొరేట్ కంపెనీల వారి బకాయిలను మాఫీ చేసినట్టు విశాఖ ఉక్కు బకాయిలను కూడా మాఫీ చేయవచ్చు కదా. ఇవేమీ చేయకుండా మొత్తం ప్లాంట్‌ను అమ్మేయడం ఎందుకు ఎవరి సంక్షేమం కోసం మనం ఆలోచించాలి ఉక్కు ఉద్యమంలో అందరం భాగస్వాములు కావాలి.