పుష్ప అంటే ఫ్లవర్ కాదు,ఫైర్ కాదు..ఫార్స్!

మీ రాజకీయాల్లో ఎటువంటి పసా లేదు, మీరెందుకూ పనికిరారు. ఒక స్మగ్లర్ తలుచుకుంటే మీ చరిత్రలు తిరగరాయగలడు. రాత్రికి రాత్రి 500 కోట్లు ఖర్చు పెట్టి ముఖ్యమంత్రిని మార్చేయగలడు. ఇళ్లల్లో దూరి రాజకీయ నాయకులను చావగొట్టగలడు. ఇది కదా ‘పుష్ప’ సినిమా ఇచ్చిన సందేశం?

ముఖ్యమంత్రి రేవంత్ రెడ్డి
శాసనసభలో మాట్లాడుతూ ఒక విషయం చెప్పారు. ఆ కుటుంబ పెద్ద ఒక
ఉద్యోగస్థుడు. ఆయన నెల జీతం 30 వేల రూపాయలు. అందులో నుండి 12,000
ఖర్చుపెట్టి ఒక సినిమా చూడడానికి వెళ్లారు అని. ఇటువంటి సినిమాల నుండి పిల్లలను దూరంగా ఉంచి మంచి ఏదో, చెడు ఏదో చిన్నతనం నుండే చెప్పాల్సిన
తల్లితండ్రులే ఇటువంటివి గర్వంగా
చెప్పుకుంటుంటే ఏం చెయ్యగలం?

రాజకీయ వ్యవస్థ పట్ల ప్రజల్లో హేయభావం కలిగించే ఇటువంటి సినిమాలని ఇంకా
ఉపేక్షిస్తూ ఉండడం రాజకీయ వ్యవస్థకు మంచిది కాదు. దీనిమీద పెద్దయెత్తున చర్చ జరగాల్సిన
అవసరం ఉన్నది. సినిమాలు తీసే వాళ్లు కొన్ని
హద్దుల్లోనైనా ఉండేట్టుగా చూడాల్సిన
అవసరం చాలా ఉన్నది.

సినిమాను సినిమాగానే చూడాలి తప్ప
రంధ్రాన్వేషణ చేయకూడదు అన్న వాళ్లకు విషయం ఒకటి ఉన్నది. ఈ చూస్తున్న వాళ్లంతా వీటిల్లోంచి నేర్చుకోవాల్సిందేమిటి? రాజకీయాల్ని శాసించండి, లంచాలు అలవాటు చేయండి, వాళ్లను కొనేయండి అని చెబుదామా? మామూలుగానే పోలీసులు, రాజకీయ నాయకులను మన సినిమాల్లో విలన్లుగా , జోకర్లుగా చూపిస్తుంటారు. మరి రాజకీయ నాయకులకు, పోలీసులకు ఇది చీమకుట్టినట్టు కూడా ఎందుకు అనిపించదో తెలియదు.

శేషాచలం అడవుల్లో ఎర్రచందనాన్ని స్మగ్లింగ్ చేసే ఒక గజదొంగను మహావీరుడిగా చూపిస్తూ వచ్చిన సినిమా రెండవ భాగం ‘పుష్ప-2’ విడుదలై మూడు వారాలు అయింది దాదాపుగా. దాని వెన్నంటి వచ్చిన వివాదం మాత్రం ఇంకా కొనసాగుతూనే ఉన్నది. ఇవాళ ‘బుక్ మై షో’లోకి వెళ్లి చూస్తే ఆ సినిమా ఆడుతున్న థియేటర్లన్నిట్లో సీట్లు చాలా వరకు ఖాళీగానే ఉన్నాయి. సినిమా విడుదలకు ముందు రోజు ఒక థియేటర్లో జరిగిన తొక్కిసలాట కారణంగా ఒక మహిళ మృతి చెంది, ఆమె కుమారుడు తీవ్ర గాయాలపాలై ఆసుపత్రిలో చికిత్స పొందుతున్న ఉదంతం ఇప్పటికింకా మీడియాకి మేత అందిస్తూనే ఉన్నది.
ఒక సంఘటన జరిగింది. దానికి బాధ్యులైన వారి మీద చర్యలు ఉండాలి. శాంతిభద్రతల యంత్రాంగం అందుకు అవసరమైన చర్యలు తీసుకుంటుంది. బాధ్యులైనవారి మీద కేసులు పెట్టడం, న్యాయస్థానాల్లో విచారణ జరగడం, శిక్షపడటం అనేది మామూలుగా జరిగిపోవాలి. ఈ ఉదంతంలో మాత్రం ఆ పని అట్లా జరగకపోవడమే ఇప్పుడు మనం చర్చించుకోడానికి అవకాశం ఇచ్చింది. ‘పుష్ప’ సినిమాలో నటించిన అల్లు అర్జున్ మీద పోలీసులు కేసు పెట్టారు.

ఆయన సరైన అనుమతి లేకుండా, జాగ్రత్తలు తీసుకోకుండా, వస్తాదుల్లాంటి బౌన్సర్లను వెంటేసుకుని థియేటర్‌కు వెళ్లి అక్కడ తొక్కిసలాట కు బాధ్యుడు అయ్యాడని ఆయనను పదకొండవ నిందితుడిగా పోలీసులు నిర్ణయించారు. ఆ కేసు నడుస్తూ ఉన్నది. అల్లు అర్జున్ మీద కేసు పెట్టడాన్ని, ఆయనను పోలీస్ స్టేషన్‌కు తీసుకుపోవడాన్ని, అట్లాగే ఆయన మీద కోర్టులో విచారణ జరగడాన్ని, ఆ విచారణ తదనంతరం ఆయన ఒక రాత్రి జైల్లో ఉండడాన్ని ఆక్షేపిస్తున్న వాళ్లంతా ఒక మాట చెప్తున్నారు.. తెలుగు సినిమాకు అంతర్జాతీయ ఖ్యాతి తీసుకొచ్చే ప్రయత్నంలో అల్లు అర్జున్ ఉండగా ఆయన మీద ఇటువంటి కేసు పెడతారా అని. ఈ మాట అంటున్న వాళ్లలో హీరో అర్జున్ సహా ఆయనను సమర్థించే సినిమారంగం వాళ్ళు, రాజకీయరంగానికి సంబంధించిన వాళ్ళు కూడా ఉన్నారు.

ఒక స్మగ్లర్‌ను, అతను చేసే చట్టవ్యతిరేక కార్యకలాపాలనూ గొప్ప గా చూపించే ఒక సినిమా తీసినందుకు, అందులో ఆ హీరో నటించినందుకు ఆ సినిమా అంతర్జాతీయ ఖ్యాతి ఎట్లా తెచ్చి పెడుతుందో చెప్పాల్సిన బాధ్యత వీళ్ళందరి మీదా ఉంటుంది. ఈ సినిమా వల్ల అంతర్జాతీయంగా ప్రజలందరికీ అర్థమైంది ఏమిటి? ఈ దేశసంపద లేదా రాష్ట్రసంపద అయిన శేషాచలం అడవుల ఎర్రచందనాన్ని ఎవడో ఒక స్మగ్లర్ తన తెలివితేటలు ఉపయోగించి ప్రభుత్వానికి పట్టుపడకుండా అటవీశాఖ అధికారుల, పోలీసుల కళ్ళుకప్పి దేశాలు దాటించగల ధీరుడు అని చెప్పుకోవడమేనా? అదొక్కటే కాదు, ఆయన తరఫున వకాల్తా పుచ్చుకొని ప్రభుత్వాన్ని వ్యతిరేకిస్తూ, ఆయనను సమర్థిస్తూ మాట్లాడుతున్న రాజకీయ నాయకులు గమనించాల్సిన విషయం ఇంకొకటి ఉన్నది. మీ రాజకీయాల్లో ఎటువంటి పసా లేదు, మీరెందుకూ పనికిరారు. ఒక స్మగ్లర్ తలుచుకుంటే మీ చరిత్రలు తిరగరాయగలడు. రాత్రికి రాత్రి రూ. 500 కోట్లు ఖర్చు పెట్టి ముఖ్యమంత్రిని మార్చేయగలడు.

ఇళ్లల్లో దూరి రాజకీయ నాయకులను చావగొట్టగలడు- ఇది కదా ఆ సినిమా ఇచ్చిన సందేశం? అంతేకాదు, మన పోలీసు వ్యవస్థ కూడా కొంచెం సిగ్గుపడాల్సిన సంఘటనలు సినిమాలో కనిపిస్తాయి. పోలీసు స్టేషన్‌లో ఉన్న అధికారినుండి కిందస్థాయిలో కానిస్టేబుల్ దాకా మొత్తం పోలీస్ స్టేషన్‌లో ఉన్న వారంతా టోకున అమ్ముడుపోయే సీన్లు ఇందులో ఉంటాయి. ఒక ముఖ్యమంత్రి స్మగ్లర్‌తో ఫోటో దిగడానికి నిరాకరించాడని ఆ ముఖ్యమంత్రిని మార్చేస్తాడు స్మగ్లర్. రూ. 500 కోట్లు ఖర్చు పెట్టి మరొకరిని ముఖ్యమంత్రిని చేసి, ఆ ముఖ్యమంత్రిని తన ఇంటికి రప్పించుకుని ఫోటోలు దిగి తన భార్యను సంతోషపెడతాడు. తెలుగు సినిమాను అంతర్జాతీయ స్థాయికి అల్లు అర్జున్ తీసుకుపోతుంటే ప్రభుత్వం ఆయన మీద కేసులు పెట్టడం ఏ మిటని ఆక్షేపిస్తున్న రాజకీయ నాయకులంతా కూడా తలదించుకోవాలి.

సినిమాను సినిమాగానే చూడాలి తప్ప రంధ్రాన్వేషణ చేయకూడదు అన్న వాళ్ల కు చెప్పాల్సిన విషయం ఒకటి ఉన్నది. ఈ సినిమాలు చూస్తున్న వాళ్లంతా వీటిల్లోంచి నేర్చుకోవాల్సిందేమిటి? రాజకీయాల్ని శాసించండి, పోలీసులందరికీ లంచాలు అలవాటు చేయండి, వాళ్లను కొనేయండి అని చెబుదామా? మా మూలుగానే పోలీసులు, రాజకీయ నాయకులను మన సినిమాల్లో విలన్లుగా, జోకర్లుగా చూపిస్తుంటారు. మరి రాజకీయ నాయకులకు, పోలీసులకు ఇది చీమకుట్టినట్టు కూడా ఎందుకు అనిపించదో తెలియదు. ముఖ్యంగా ‘పుష్ప’ అనే సినిమా రెండవ భాగాన్ని సెన్సార్ వారు ఎట్లా అనుమతించారు అనే సందేహం కలగక మానదు.

ఒక కేంద్రమంత్రి 500 కోట్ల రూపాయల లంచం తీసుకుని ఒక పార్లమెంట్ సభ్యుడిని ముఖ్యమంత్రిని చేస్తాడు. ఆ పార్లమెంట్ సభ్యుడికి స్మగ్లర్ల ముఠాతో సంబంధాలు ఉంటాయి. పుష్పని స్మగ్లర్ల సిండికేట్‌కు నాయకుడిగా చేసింది కూడా ఆ పార్లమెంట్ సభ్యుడే. పోలీస్ వ్యవస్థ మొత్తం ఆ స్మగ్ల ర్ చెప్పుచేతల్లో నడుస్తూ ఉంటుంది. ఒకే ఒక్క పోలీస్ అధికారి ఆ స్మగ్లర్‌కు వ్యతిరేకంగా ఉన్నా, అతను కూడా ఏమీ మంచి లక్షణాలు కలిగిన వ్యక్తి కాదు. లంచగొండి, వ్యభిచారి. ఉండాల్సిన అవలక్షణాలన్నీ ఉంటాయి. ఆ పోలీస్ అ ధికారి, స్మగ్లర్ ఇద్దరూ కూడా వారివారి ఈగోలను సంతృప్తి పరుచుకోడానికి చేసే పోరాటమే ఈ సినిమా. ‘పుష్ప’ వన్ అండ్ టూ రెండిట్లో కూడా పోలీసు లు అవమానభారంతో కుమిలిపోవాల్సిన సీన్లు రెండు ప్రధానంగా కనిపిస్తా యి. పోలీస్ సూపరింటెండెంట్ స్థాయి అధికారిని మొదటి దాన్లో స్మగ్లర్ వివస్త్రుడిని చేస్తాడు. రెండో భాగంలో అదే అధికారిని నీళ్ళలోకి తోసేసి ఆ నీళ్ళల్లో మూత్రం పోస్తాడు.

ఈ దరిద్రం తెలుగులో సరిపోలేదన్నట్టు భారతీయ భాషలన్నిట్లోకి అనువదించి విడుదల చేసి వెయ్యికోట్ల రూపాయలకు పైగా లాభాలు చేసుకున్నట్టు వార్తలు వచ్చాయి. బహుశా ఇదేనేమో తెలుగు సినిమాలను జాతీయ, అంతర్జాతీయ స్థాయికి తీసుకుపోవడం అంటే! సరే, ఇక ఈ సినిమాకు సంబంధించి ఇంతకంటే ఎక్కువ మాట్లాడుకోవడం కూడా అనవసరం. సినిమా రంగం కొన్ని సందేశాత్మక సినిమాలు, మంచి సినిమాలను కూడా తీస్తూ ఉంటుంది. వాటిని వదిలేసి ఇట్లాంటి సమాజానికి నష్టం చేసే సినిమాల వెంట పరిగెత్తుతున్న ప్రేక్షకులను చూసి జాలిపడటంతప్ప చేయగలిగిందేమీ లేదు.
ఈ ఒక్క సినిమానే కాదు.. ప్రజాస్వామ్యానికి ఎంతో అవసరమైన రాజకీయ వ్యవస్థను చాలా నీచంగా చూపించే సినిమాలు చాలానే వచ్చాయి. ఇటీవలే ఒక సినిమాలో హీరో రెండు తెలుగురాష్ట్రాల ముఖ్యమంత్రుల ఇళ్లల్లోకి ఒంటరిగా జొరబడి వాళ్ళని చావగొడుతుంటాడు. ఒక ముఖ్యమంత్రి కూతురిని ఇంకో ముఖ్యమంత్రి కొడుకు ఎత్తుకుపోయినట్టు కూడా చూపిస్తారు. ఆ ఇద్దరు ముఖ్యమంత్రులు దుర్మార్గులు అన్నట్టుగా చూపడమే కాకుండా క్లైమాక్స్‌లో ఇద్దరు ముఖ్యమంత్రులనీ బరబరా రోడ్డుమీదికి ఈడ్చుకొచ్చి చావకొట్టడం అనేది సెన్సార్ వారికి ఎట్లా నచ్చిందో మరి?

ఎటువంటి సినిమాలకు క్లీన్ సర్టిఫికేట్ ఇవ్వాలనే విషయంలో సెన్సార్ బోర్డువారికి మార్గదర్శకాలు ఏమీ ఉండవా అన్నది సందేహం. ఇట్లాంటి సినిమాలు అనేకం వచ్చాయి ఇదివరకు కూడా. రాజకీయ వ్యవస్థ ఎందుకు ఈ విషయాలపట్ల మౌనంగా ఉంటున్నది అనేది అర్థంకాని విషయం. తప్పేముంది, మనలో ఇట్లాంటివాళ్ళు ఉన్నారు కదా అని అనుకుంటున్నారా? అయినా వాళ్ళు ఏమనుకుంటున్నారు అనేది ఇక్కడ సమస్య కాదు. ప్రజాస్వామ్యంలో రాజకీయాలనేవి చాలా ముఖ్యమైన పాత్ర నిర్వహిస్తాయి. ప్రజాజీవితాన్ని ప్రభావితం చేయగల ఒక బలమైన వ్యవస్థ రాజకీయ వ్యవస్థ. అటువంటి వ్యవస్థ పట్ల ప్రజల్లో హేయభావం కలిగించే ఇటువంటి సినిమాలని ఇంకా ఉపేక్షిస్తూ ఉండడం రాజకీయ వ్యవస్థకు మంచిది కాదు. దీనిమీద పెద్దయెత్తున చర్చ జరగాల్సిన అవసరం ఉన్నది. సినిమాలు తీసే వాళ్లు కొన్ని హద్దుల్లోనైనా ఉండేట్టుగా చూడాల్సిన అవసరం చాలా ఉన్నది. ఇక్కడ విచిత్రం ఏమిటంటే రాజకీయ వ్యవస్థను ఇంత దిగజారినదిగా చూపించే ఇటువంటి సినిమాలు తీసే వాళ్ళే అదే రాజకీయ నాయకుల నేతృత్వంలో నడుస్తున్న ప్రభుత్వాల దగ్గరికిపోయి బెనిఫిట్ షోలు, టికెట్ ధరల పెంపుకోసం అడుక్కుంటారు.

ఇక్కడ ఇంకా కొన్ని విషయాలు మాట్లాడుకుందాం. సినిమా హీరోలు తాము నటించే పాత్రల్లో లీనమైపోతారు కాబోలు. సినిమాల్లో ఒంటి చేత్తో 100 మందిని నేలకరిపించినట్టే బయట కూడా చేయగలమనుకుంటారో ఏమో. తాము ఏం చేసినా చెల్లిపోతుంది అనుకుంటారేమో. సినిమాలో వందమందిని చంపినా హీరో మీద ఫిర్యాదు ఉండదు, పోలీస్ కేసు ఉండదు. అట్లాంటిది ఆయన ఊరేగుతూపోతే చూడ్డానికి విరగబడ్డ జనంలో తొక్కిసలాట జరిగి ఒక మహిళ చనిపోతే కేసు పెడతారా అన్న అహంకారం అది. అట్లా కుదరదు అని గట్టిగా చెప్పాల్సిన పరిస్థితి ఇవ్వాళ ఏర్పడింది.

మరికొన్ని విషయాలకు వస్తే హీరోలు వందల కోట్లు రెమ్యూనరేషన్‌గా తీసుకుంటున్నారు, నిర్మాతలు వేలకోట్లు సంపాదించుకుంటున్నారు. విలాసవంతమైన జీవితాలు గడుపుతున్నారు. ఇవన్నీ ఎక్కడి నుంచి వస్తున్నాయి? ప్రేక్షకులు అని పిలుచుకునే ప్రజలనుంచే కదా. వాళ్లు టికెట్లు కొనుక్కొని సినిమా చూస్తేనే కదా ఇంత సంపద సమకూరుతున్నది సినిమా వాళ్లకు. మరి ‘అభిమానులే మా దేవుళ్ళు’ అని చీటికి మాటికి చెప్పుకునే సినిమా వాళ్ళు అంతంత డబ్బు టికెట్ల రూపేణా ఎందుకు ఆ అభిమాన దేవుళ్ళ దగ్గర గుంజుతున్నట్టు? నిర్మాణ భారం పెరిగిపోయింది అంటారా? ఒక్క పాట చిత్రీకరణకు హీరోలు, హీరోయిన్లు విదేశాలకు వెళ్ళడం మానేస్తే సరి. మన దేశంలో, మన ప్రాంతంలో అనేక సుందర ప్రదేశాలు ఉన్నాయి,

అవెందుకు కనిపించవు?
దీనికి సరిపోయే ఒక చిన్న ఉదాహరణ గురించి మాట్లాడుకుందాం. సంధ్యా థియేటర్ వద్ద జరిగిన తొక్కిసలాటలో భార్యను కోల్పోయి, కొడుకు చావుబతుకుల్లో ఆసుపత్రిలో ఉంటే చూస్తూ కుమిలికుమిలి ఏడుస్తున్న కుటుంబ పెద్ద చెప్పింది ఏమిటంటే తన కొడుకు అల్లు అర్జున్‌కి పెద్ద ఫ్యాన్ అని, ‘పుష్ప’ సినిమా చాలాసార్లు చూసి దానికి సంబంధించి రీల్స్ కూడా చేశాడని, తాము పిల్లవాడిని పుష్ప అని పిలుస్తుంటామని. నిజానికి ఆ ప్రీమియర్ షోకి ఆ కుటుంబంలో నలుగురు ఒక్కొక్కరు మూడు వేల రూపాయల చొప్పున టికెట్ కొనుక్కుని ఆ సినిమాకు వెళ్లారు.

అంటే 12 వేల రూపాయలు వెచ్చించారు. ముఖ్యమంత్రి రేవంత్ రెడ్డి తర్వాత శాసనసభలో మాట్లాడుతూ ఒక విషయం చెప్పారు. ఆ కుటుంబ పెద్ద ఒక ఉద్యోగస్థుడు. ఆయన నెల జీతం 30 వేల రూపాయలు. అందులో నుండి 12,000 ఖర్చుపెట్టి ఒక సినిమా చూడడానికి వెళ్లారు అని. ఇటువంటి సినిమాల నుండి పిల్లలను దూరంగా ఉంచి మంచి ఏదో, చెడు ఏదో చిన్నతనం నుండే చెప్పాల్సిన తల్లిదండ్రులే ఇటువంటివి గర్వంగా చెప్పుకుంటుంటే ఏం చెయ్యగలం?
ఇదే సందర్భంలో ముఖ్యమంత్రి రేవంత్ రెడ్డి శాసనసభలో ఒక ప్రకటన చేశారు. ఇకపై తాను అధికారంలో ఉన్నంత కాలం బెనిఫిట్ షోలకు, సినిమా టికెట్ల ధరలు పెంచుకోవడానికి అనుమతించబోమని చెప్పారు. ఆ తర్వాత సినిమా వారితో జరిగిన సమావేశంలో కూడా అదే నిర్ణయాన్ని ముఖ్యమంత్రి పునరుద్ఘాటించారు.

ముందుముందు ఎటువంటి ఒత్తిడిలకు లొంగకుండా ఆయన ఇదే వైఖరిని కొనసాగిస్తారని ఆశిద్దాం. తెలంగాణ ముఖ్యమంత్రి నిర్ణయాన్ని మార్గదర్శకంగా చేసుకొని దేశవ్యాప్తంగా అన్ని ప్రభుత్వాలు ఇటువంటి నిర్ణయం తీసుకుంటే బాగుంటుంది. సినిమాలు జనానికి ఆరోగ్యవంతం అయిన వినోదాన్ని పంచాలి. ప్రజల్లో సామాజిక స్పృహ కల్పించి చైతన్యవంతులను చెయ్యగలగాలి కానీ స్మగ్లర్లను తయారు చెయ్యకూడదు. ఈ క్రమంలోనే కేంద్ర ప్రభుత్వం సెన్సార్ బోర్డును ప్రక్షాళన గావించి సినిమా వాళ్ళనుండి రాజకీయ నాయకుల, పోలీసుల పరువు కాపాడితే బాగుంటుంది.