అమ్మసాళ్లల్లో విత్తనం
నాయన పొలంలో నాగలి
అమ్మ మునివేళ్లు కలుపు తీసే పటుగారలు
నాయన కాళ్లు వరి కర్రలకు నీళ్ల తడులు
అమ్మ కొడువలైతే సేను తలవంచుతది
నాయన కల్లమైతే కంకి గింజలు రాల్సుతది
అమ్మ భూమి, నాయన ఆకాశం
అమ్మపచ్చి కట్టెల మోపు
నాయన చెకుముఖి రాయి
అమ్మ పొగచూరిన సెగలో ఉడుకుడుకు రొట్టెలు
నాయన అలిసిన కళ్లతో వాకిట్ల ఈతచాప పరిచి
వొడ్డుకు ఈదలేని బక్క మేకల కథలు విప్పి
పలక, బలపం చేతికిచ్చి బతుకు దారి చూపిన
అమ్మ నాయన సూర్య చంద్రులు!
ఊపిరిపోతున్న రక్తపు ముద్దలకు
ఆయువు పోసే మానవ సృష్టికర్తలు
అక్కాచెల్లీ, అన్నాతమ్ముడు
గుండె పలకపై పేగు బంధాలను పదిలపరిచి
అనుబంధాల రాఖీలను ముడేశారు
అమ్మ చూపులు అనంత అనురాగాలు
నాయన ధైర్యాలు ఆకాశ ఆత్మగౌరవాలు
అమ్మకి చదువు ఎట్లుంటదో ఎరుకలేదు
నాయన బడి మొఖమెన్నడు చూడలే
బిడ్డలు కలెక్టర్, డాక్టర్ కావాలనే కలలు నలుగుట్ల తలెత్తుకొని ఉన్నతంగా తిరుగాలని
పదుగురికి సేవచేస్తూ ధర్మంగా
నిలువాలన్న తపన
అక్షరం తెలువకపోయినా
విజ్ఞాన దీపాల్లో సమిధలైన త్యాగనీయులు
అమ్మ ఒక చౌరస్త నాయన ఒక చూపుడు వేలు
అమ్మ ఒక నది నాయన ఒక సముద్రం
కూళ్లు చేసి అమ్మ రెక్కలుడిగినవి
నిత్యం రాళ్లెత్తి నాన్ననెత్తి బట్టతలైంది
రోడ్లు, రైల్వేలు, చెరువులు బావులు
డ్యాంలూ కోటలూ బురుజులు
మహా నగర నిర్మాణాలు
అమ్మ నాన్నల శ్రామిక విజయ కేతనాలు
అమ్మ రాల్చిన కన్నీళ్ళే
నేల మీద పరుగెడుతున్న నదులు
నాయన నిలబెట్టిన సిపాయిలే
హిమాలయ పర్వతాలు
నేలమీద కన్నుతెరిచి కాతకాసింది ప్రతిదీ
అమ్మ నాయనల చెమట ధారలే
కాలానికి వారధులు
ఎదిగే కలలకు భుజమిచ్చే నిచ్చెనలు
ఎండ వానలకు నీడనిచ్చి కాపాడె గొడుగులు
చెమట కాలువలు చిక్కుడు పూలు జోడు గువ్వలు ప్రేమ శిఖరాలు వెలుగుపూలు
మమతల కోవెలలు మానవతా మూర్తులు
అమ్మ నాయన రెండక్షరాలు
ఎంతరాసినా వొడువని కావ్యాలు
అమ్మ నాయనకు పరిపరి దండాలు
వనపట్ల సుబ్బయ్య